evaluatie dramavoorstelling

Als eindvoorstelling hebben wij dit jaar de voorstelling 'bangst' gemaakt. Het onderwerp moest een maatschappelijk probleem zijn,en we hebben na veel discussiëren als onderwerp angst genomen. We hebben toen verschillende onderwerpen/stukjes bedacht, waarmee we een voorstelling gingen maken. In eerste instantie was het de bedoeling, dat je per stukje met een groepje ging samenwerken. Met dat groepje ging je het stuk uitwerken tot een echt stuk wat gespeeld kon worden. Daarna zouden pas de rollen verdeeld worden. Nu is het in de praktijk anders gegaan, ieder groepje heeft zijn eigen stukje gehouden. Dat is dus niet helemaal goed gegaan, want nu waren er een paar mensen die maar een heel klein stukje hadden. Dit hebben we opgelost door wat te schuiven en toen was uiteindelijk toch iedereen tevreden.
Samen met Rian, Sterre en Simone hebben wij een stuk gemaakt dat ging over een patiënt met Xenofobie(angst voor het vreemde). De patient voelde zich niet erg thuis in de inrichting (zeer gespecialiseerd angstbestrijdingscentrum). Dit kwam vooral omdat de patiënt alles en iedereen in zijn verbeelding erg griezelig inbeeldde, ze zag iedereen als een soort complot. De zuster die de patient, mevrouw langeboom, zo eng vond, is eigenlijk hartstikke lief en zorgzaam. Ze zorgt er uiteindelijk ook voor dat de patiënt vrijgelaten word. Dan zijn er nog 2 dokters. Deze vonden het allemaal maar oninteressant en testten allemaal rare therapiën op de patiënt, die nog nooit uitgetest waren. Ze besteedden ook nooit aandacht aan de zuster. Deze krijgt er uiteindelijk genoeg van, en laat de patiënt vrij.
Ook heb ik nog een klein stukje gedaan met Rian en Christie. Het waren 3 kleine meisjes die iets gingen opvoeren (lieve mamma), en wat uiteindelijk door zenuwen mislukte. Het duurde dan ook maar een halve minuut en was meer voor tussendoor.
En met de hele groep hebben we een begin en slot scène gemaakt, waarin we verschillende angsten zeiden.
Ik ben over de uitvoering van de voorstelling heel erg tevreden. De eerste voorstelling ging wel heel erg slecht. Er was een miscommunicatie met het licht, waardoor een heel stuk overgeslagen werd. We hebben het nog redelijk op kunnen lossen en het publiek heeft er vrij weinig van gemerkt. Maar toch baal ik er wel erg van, want naar mijn mening was nu het verhaal van ons stuk niet heel erg duidelijk meer. En het is natuurlijk erg jammer. De tweede voorstelling ging daardoor veel en veel beter. Ik had ook aan het einde van de hele voorstelling er een goed gevoel over, dat het voltooid was.
In de hele voorstelling had ik heel erg weinig tekst. Dat is aan de ene kant natuurlijk erg handig, maar voor de volgende voorstelling wil ik misschien toch iets meer doen, omdat ik zo het gevoel had dat ik eigenlijk maar niets heb gedaan. Vergeleken met de vorige monologenvoorstelling heeft ons groepje wel veel meer aan productie gedaan moet ik zeggen. Iedereen heeft erg goed zijn best gedaan, en met het eindresultaat ben ik zelf meer dan tevreden! (:

eindopdracht

Voor de eindopdracht om een eigen 'kunstwerk' te creeëren, heb ik me vooral laten inspireren door het dadaïsme. Om inspiratie op te doen heb ik wat gebladerd door het boek van de Bespiegeling, en kwam daar deze stroming tegen. Het kunstwerk 'Collage with Squares Arranged According to the Law of Chance', viel mij daar gelijk op.
De Kunstenaar, Jean Arp, heeft stukken papier in vierkanten gescheurd, niet geknipt, en deze op een blad laten vallen. vervolgens was het aan het toeval om te bepalen waar deze stukken terecht kwamen. Ik vond dat wel heel erg grappig en vond het ook wel iets hebben.

In eerste instantie was mijn idee dus om ook zoiets te maken, maar dat kwam er niet heel erg mooi uit te zien(zie tweede foto)
daarna nog een keer geprobeerd met gezichten (zie derde foto) maar ook dat vond ik nog steeds niets. Toen  bedacht ik dat ik vroeger op de basisschool ooit iets heb gemaakt met oost-indische inkt en een rietje.
Wat ik dus gedaan heb is wel het dadaïstische idee van Jean Arp om het toeval te laten bepalen, te gebruiken. Dit heb ik gecombineerd met een persoonlijke twist met de oost-indische inkt omdat ik dat zelf op de een of andere manier wel iets vind hebben, lekker kunstzinnig ;).

Het Eindresultuaat is het volgende geworden:
eerst alleen de inkt, en de tweede foto is de verscheurde versie, het uiteindelijke resultaat.
Ik vind het zelf wel iets hebben (:

12-toonse muziek

de opdracht was om een stukje 12-toonse muziek op te zoeken.
Omdat ik verder geen idee had van wat dit precies inhoud, ben ik gaan kijken in het boek van kunst, de bespiegeling. hierin kwam in Arnold Schönberg tegen. hij is een van de eerste die zich niet houd aan de harmonieleer, maar werkt met het twaalftoonsysteem. Elke compositie is gebaseerd op twaalf verschillende tonen, en de componist kan zelf bepalen op welke maier hij deze tonen rangschikt. de reeksen worden na elkaar of tegelijkertijd gebruikt, en elke toon mag pas weer opnieuw gebruikt worden als alle andere tonen zijn geweest.
hier nog een voorbeeld van muziek van Arnold Schönberg
http://www.youtube.com/watch?v=OceD--RLlxY

grafische partituur

ik heb wat opgezocht over grafische partituren en kwam de de componist Cornelius Cardew tegen.
Hij is een Engelse componist van experimentele muziek. Hij werkt ook met grafische partituren, waarvan dit er enkele zijn:

een bekend stuk van cornelius cardew is Treatise
veel andere componisten hebben geprobeerd om dit stuk, dat bestaat uit 193 bladen met grafische partituren, na te bootsen

http://www.youtube.com/watch?v=otdcEltI_PQ
http://www.youtube.com/watch?v=lZMOS6xwnR4
(alleen vocaal)
http://www.youtube.com/watch?v=9pKMo0XSb-Y

ook de groep twentytwentyone heeft dit stuk 'gecovered', maar ook daar kon ik geen filmpje/beeld van vinden
wel een ander stuk van de groep twentytwentyone wat ik wel geinig vond
http://www.youtube.com/watch?v=-Kejh3Xw7JM